هــمــــه عـمــــر پـلــــک هــــایــم را بـسـتــــم
شــــایــد بـگــــذرد
ای دریـغــــا کـــه روزگـــار پـلــــک هـــایـش بـــاز بـــود
و تـــو بـــاز بـگـــو
بــا یـک پـلــــک بــــر هـــم زدن هــمــــه چـیــــز تـمـــام مـــی شـــود
ایــن پـلــک بـــر هــــم زدن هــــایـــی کـــه تـــو مـــی گـــویـــی
بــایـــد ثــانـیــــه هــــای تـلــخ و شــیـــریـنــش را بـگـــذرانـــد
چـــه پـلــک بـــر هــــم زدن هــــایــی کـــه انـتـظــــار مــــی کـشـــنــد
تــا مـــن و تـــو طــعـمـــه ی ثــانـیـــه هـــایــش شـــویـــم
و تـــو بـــاز بـگــــو
بــا یـک پـلــک بـــر هــــم زدن هـمــــه چـیــــز تـمــــام مــیشــــود
ارسال توسط نــاهـــــیــد
میشود سیب از نگاهت سرخ چید ؛ در حریم امن قلبت سر کشید♥♥ همچو قایق بر سراب سینه ای؛ همچو باران بر شیار گونه ای♥♥ همچو شعری با غمی شیرین و شور؛ میکنی برذهن من با غم عبور♥♥ می شوی هم معنی ِ شعر و یقین ؛ من تو را معنی نکردم جز به این!♥♥
میبری اندوه و دردم را به دوش ؛ می خوری زخمی تنم را نوش ِنوش♥♥ میبری دار و ندارم را به بند؛ من اسیری بـه اشتیاق ِ آن کمند♥♥ من همیشه با خودم بد کرده ام؛ تا تو را دیدم، گنه صد کرده ام!♥♥ من تو را بر شعر دل حک میکنم؛ تا نباشی بر خودم شک میکنم ♥♥میشوی بر دین و دنیایم خدا؛ فکر رفتن میکنی تنها چرا؟ ♥♥من ندارم قاب عکسی در حضور؛ وقت هجرت میشوی زخمی صبور♥♥ من شدم لیلای بی تاب و خراب؛ هر صدا بیدار میکردم ز خواب♥♥ خواب میدیدم غمی سنگین و سرد؛
مثل رفتن مثل دوری مثل درد♥♥
چشم را مهمان اشکم کرده بود؛ بغض را هم وزن قلبم کرده بود♥♥ از میان شعر من پل بسته بود؛ بر هجای رفتنت دل بسته بود♥♥شعر ِ من! جان و تنم را میبری؛ وقت رفتن هر چه دارم می خری؟
تاریخ: پنج شنبه 10 اسفند 1391برچسب:شعر,شعرزیبا,شعراحساسی,شعرعاشقانه,متن ادبی,متن ادبی عاشقانه,شعرنو,شعرمعاصر,متنهای ادبی احساسی,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
کجاست \"شعر باران ِ \" دست های تو
وقتی چشمها را به میهمانی غزل های مجروح
و حاشیه های اشاره و اشک می برد....
کجاست مسیر باریدن این همه درد
وقتی در مطلق سکوت با آینه تکرار میکنی
و تنها،نیمکت های منتظر شهر
شاعر تصنیف های بی مخاطب اندوه می شود.....
کجاست رد پای جامانده تو از غربت راه های بی چراغ
وقتی که پرستوهای مشتاق ِ در به در را
خانه نشین سرزمین های بی چنار و بی پلاک می کند.....
کجاست حوالی امن خیال تو
وقتی در کلاف امروز و فردای قسمت و غصه
بی تعبیر و ترانه کنار می آید و تکرار می شود....
کجاست فصل میعاد تو و زخم های سرخ شعر
وقتی که ذهن عقیم مرا
وداع شقایق ها و آینه های بی تصویر
با یک بوسه ی اشک ، بارور می کند......
کجاست محزون ترین قناری سرزمین های اسیر
وقتی تنهایی ِ باد آورده ی مرا
به ابدیت یک بغض می رساند و
خاموش می شود.......
تاریخ: پنج شنبه 10 اسفند 1391برچسب:شعر,شعرزیبا,شعراحساسی,شعرعاشقانه,متن ادبی,متن ادبی عاشقانه,شعرنو,شعرمعاصر,متنهای ادبی احساسی,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻧـﮕـﺎﺭ ﮔـﻞ ﺭُﺧﻢ ﺑﻪ ﻧـﺎﺯ ﻣﯽ ﺧـﺮﺍﻣـﺪ ﺑـﺎﺯ¤ ﺩﻻ ﭼـﻮ ﺑﻠﺒـﻞ ﺷﻴـﺪﺍ ﻧـﻮﺍﯼ ﻋـﺸـﻖ ﻧـﻮﺍﺯ¤ ﻛﻮﻳﺮ ﺧﺎﻙ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﭼﻮ ﮔﻠﺴِﺘﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ¤ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺷﺪ ﻫﻮﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﺁﻏﺎﺯ¤ ﺑﻴـﺎﺭ ﺳـﺎﻏـﺮ ﻣﺴﺘـﯽ ﻛﻪ ﻋﺸـﻖ ﺁﻥ ﻣـﻪ ﺭﻭ¤ﻧـﻬﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﻣـﻦ ﻣﻠـﺤـﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺷـﻮﻕ ﻧﻤـﺎﺯ¤ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﺸﻤﺶ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﻧﮓ ﻓﺴﻮﻥ¤ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﺳﺮﺥ ﻟﺒﺶ ﺻﺪ ﻫـﺰﺍﺭ ﻏـﻨﭽـﻪ ﯼ ﺭﺍﺯ¤ ﭼﻮ ﻃﺎﻕ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺰﯾﺪﻩ ﺯﺍﻫﺪ ﺩﻝ¤ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ ﺯ ﺳﺮﺵ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ¤ ﺳﺮﺍﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺁﺑﺎﺩ ﺍﺳﺖ¤ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﻃﻨﻴﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯ¤¤¤¤الهه جعفری¤¤¤¤
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻦ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻳﺎﺭﻡ ﻭ ﻳﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻳﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ¤ ﺩﻝ ﺯ ﻫﺠﺮﺍﻧﺶ ﺑﻤﺮﺩ ﺍﻭ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺧﻮﻳﺶ¤ ﺍﻭ ﻣﻦِ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺎﺯ ﺧﻮﺩ ﻭﻳﺮﺍ ﻧﻪ ﻛﺮﺩ¤ ﻫﻢ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻩ ﺍﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ¤ ﺑﻠﺒﻼﻥ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﮔﻞ ﻋﺸﻘﺒﺎﺯﻱ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ¤ ﻫﺮ ﮔﻠﻲ ﻣﺴﺖ ﺍﺳﺖ ﻣﺴﺖ ﻣﺮﻍ ﺧﻮﺵ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ¤ ﺍﻱ ﺩﺭﻳﻐﺎ ﻛﺎﻥ ﮔﻞ ﺯﻳﺒﺎ ﺭﺥ ﺧﻮﺵ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺑﻮ¤ ﺑﺮ ﺩﻝ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻱ ﺑﻠﺒﻞ ﻓﻜﻨﺪﺳﺖ ﺧﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ¤ ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺑﻠﺒﻞ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﮔﻠﻢ¤ ﺩﺭ ﭘﻲ ﻣﺮﻫﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﺍﻓﮕﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ¤ ﻣﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺯﻳﺒﺎ ﻫﻤﻲ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻢ¤ ﻟﻴﻚ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻲ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺗﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﮔﺎﻫﯽﻭﻗﺘﻬﺎﺧﺴﺘﮕﯽﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﻡﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ﺳﺮﺩﺭ ﮔﻤﯽ ﮔﻨﮕﯽ ﻣﯽ ﺁﺯﺍﺭﺩﻡ ﻭﺑﯽﭘﻨﺎﻫﯽﺭﺷﺘﻪﺭﺷﺘﻪﻫﺎﯼﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍﭘﻨﺒﻪﻣﯽﮐﻨﺪﺑﺎﺧﻮﺩﻣﯿﮕﻮﯾﻢﮐﺘﺎﺏ ﺯﻧﺪﮔﯽﻣﻦﻫﻤﯿﻦﭼﻨﺪﻭﺭﻕﺭﺍﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ? ﺍﻣﺎﻧﻪﮐﺴﯽﻫﺴﺖﮐﻪﺍﮔﺮﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺧﻂ ﺧﻄﯽ ﺭﺍﭘﺎﮎﮐﻨﺪﻭﺑﻪﺟﺎﯾﺶﻋﺸﻖﺑﻨﻮﯾﺴﺪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺑﻨﻮﯾﺲﻫﻤﺮﺍﻫﯽﻭﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﻨﻮﯾﺴﺪﻭﻣﻦﺩﺭﺣﺴﺮﺕﺍﻭﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﯿﮕﺬﺭﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺧﺪﺍﯾﺎ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻱ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ¤ ﺍﻱ ﺣﻀﻮﺭﻡ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻱ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﻭﺷﻦ¤ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺜﻞ ﮔﻠﺒﺮﮔﻲ ﺑﻪ ﺷﺒﻨﻢ¤ ﻣﺜﻞ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺑﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﺜﻞ ﻣﺠﺮﻭﺣﻲ ﺑﻪ ﻣﺮﻫﻢ¤ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻋﺬﺍﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﻦ ﺑﻲ ﺗﻮ¤ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺮﮔﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻲ ﺗﻮ¤ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﻳﺰﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ¤ﺍﺯ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺣﺠﺮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ¤ ﺑﺎ ﮔﻞ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ¤ﺧﻠﻮﺕ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻣﻮ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ¤ﺧﻮﻧﻪ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺳﮑﻮﺗﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺧﺎﻟﻲ¤ ﻣﻦ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻴﻞ ﺯﻭﺍﻟﻢ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﻲ؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺗﻮ ﻣﺜﻪ ﻃﻠﻮﻉ ﺻﺒﺤﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺑﯽ ﺧﻮﺍﺏ☼ﻣﯿﭽﯿﻨﻢ ﺍﺯ ﺑﺎﻍ ﻋﺸﻘﺖ ﮔﻞ ﺷﺐ ﺑﻮ ﺯﯾﺮ ﻣﻬﺘﺎﺏ☼ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺎﺯ ﻧﮕﺎﺗﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﺗﻮ☼ﮐﺎﺵ ﺑﯿﺎﻡ ﺯﯾﺮ ﻗﺪﻣﻬﺎﺕ ﺑﺒﻮﺳﻢ ﺍﻭﻥ ﺧﺎﮎ ﭘﺎﺗﻮ☼ ﺑﺮﻕ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺧﻤﺎﺭﺕ ﻣﻨﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﻃﻠﺴﻤﺖ☼ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺭﺩﯼ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭﯼ ﺍﻭﻥ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﻤﺖ☼ ﻣﻦ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺗﯿﺶ ﻋﺸﻘﻢ ﺗﻮﯾﯽ ﺍﻭﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﻓﺮﺩﺍﻡ☼ ﺑﻤﯿﺮﻡ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ ﺗﻮﯾﯽ ﺍﻭﻥ ﻧﺒﺾ ﻧﻔﺴﻬﺎﻡ☼ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﺮﺯ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺭﺳﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﻣﺮﺯ ﻫﺴﺘﯽ☼ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﺪﯾﺲ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﻪ ﺣﺮﯾﻢ ﺩﻝ ﻧﺸﺴﺘﯽ☼ ﻭﻗﺘﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﻣﺜﻪ ﮔﻞ ﻣﯿﺸﮑﻮﻓﻪ ﻟﺒﻬﺎﻡ☼ ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﻣﯿﺸﮑﻨﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﺎﻡ☼ ﺗﻮ ﻣﯿﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﺕ ﻣﻦ ﻣﯿﭽﺮﺧﻢ☼ ﻣﺜﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﯼ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺟﻮﻥ ﻣﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﻫﺮ ﺩﻡ☼ ﻣﻦ ﺍﺳﯿﺮ ﺍﻭﻥ ﻧﮕﺎﺗﻢ ﺗﻮ ﺑﯿﺎ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﻩ☼ ﻣﯿﭙﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﻭﺝ ﭼﺸﻤﺎﺕ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻮﯼ ﭘﺮﻧﺪﻩ☼ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﺟﻮﻥ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﺖ☼ ﮐﺎﺵ ﭘﯿﺸﻢ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﺎ ﺑﺎﺷﻢ ﻋﺎﺷﻘﺘﺮﯾﻨﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺮﮒ ﺧﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﯿﻢ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻦ ، ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﺰ ﭘﯽ ﺑﺎﺩ ، ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﺎﮐﯽ ﮐﻪ ، ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﺷﻤﯿﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ، ﻣﻦ ﮐﺠﺎ ﻭ ﺗﻮ ﮐﺠﺎﯼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ، ﺧﻮﺏ ﺑﻨﮕﺮ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺮﮒ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ، ﮐﺎﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯﯼ ، ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ. ********************************** ﻣﺸﺘﯽ ﺧﺎﮐﻢ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ، ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺁﺏ ﻣﯿﺸﻮﻡ ، ﻭ ﺁﺗﺸﻢ ﺩﺭ ﺣﺮﯾﻢ ﻧﮕﺎﻫﺖ ، ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻠﻨﮕﺮﯼ ﺑﺎﺩ ﻣﯿﺸﻮﻡ ، ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻢ ، ﻋﻨﺎﺻﺮﯼ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺕ ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻫﺴﺘﯽ. ******************************** ﺩﻝ ﻣﻦ ﻣﯿﻠﺮﺯﺩ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻫﺎ ﺗﻮ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﺩﻝ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺍﺳﯿﺮ ﺷﺐِ ﺑﯽ ﻧﺎﻡ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻬﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ؟ ******************************** ﺯﻣﯿﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺮﺩ ﺍﺳﺖ ، ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﮐﺠﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺩﯼ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﯾﻢ ، ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯿﻢ!!! ********************************* ﺑﺒﺎﺭ ﺑﺎﺭﺍﻥ...........، ﺑﺮ ﻏﺮﯾﺒﯽِ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﺎﮐﯽ ، ﮐﻪ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺒﻮﺩﻥِ ﺑﻮﺩﻥ ، ﺑﺒﺎﺭ ﺑﺮ ﺩﻟﺨﺴﺘﮕﯽِ ﮐﻮﻩ ، ﺑﺮ ﻧﺒﺾ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ، ﮐﻪ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺑﺎﺭﺵ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ********************************** ﺧﻠﻮﺗﯽ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﻦ ﻫﺴﺖ ، ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺧﺮﺍﺑﺶ ﻧﮑﻨﯿﺪ ، ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﺑﺮﺟﯽ ﺍﺯ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺑﺴﺎﺯﻡ ، ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﭙﺶ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯾﻢ ، ﺭﻧﮕﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﮕﯿﺮﺩ ، ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﻣﺒﺎﺩﺍ. *********************************
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻣﺴﺖ ﻭ ﺧﺮﺍﺏ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻭ ﺩﻝ ﺷﺪﻩ ﯾﮏ ﻧﻘﺶ ﺩﺭ ﺁﺏ ﻗﺪ ﻭ ﺑﺎﻻﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺭﻓﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﭘﺲ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺷﺮﺍﺏ ********************************** ﺍﺯ ﭘﺲ ﺁﯾﻨﻪ ﻫﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﻃﺎﻟﻊ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺖ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺗﻘﺪﯾﺮﻡ ، ﮐﯿﺶ ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺝ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﮔﺮ ﺑﺬﺭ ﺧﻮﺷﯽ ﺩﻝ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺪﻩ ، ﺗﮑﻪ ﻭ ﺭﯾﺶ ********************************** ﮐﺎﺵ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺳﻮ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﺪ ﺭﻭﺡ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﺐ ﻭ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻭ ﺗﺐِ ﺳﻮﺯ ﻧﮕﺎﺭ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺭﻗﺺ ﮐﻨﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﻮ ﻭ ﺁﻥ ﺳﻮ ﻣﯿﺮﻓﺖ ********************************** ﻣﯿﺸﮑﺎﻓﻢ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﻠﻪ ﻫﺎ ﺗﺎ ﺳﺮﺁﯾﺪ ﻏﻢ ﺩﻭﺭﯼ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﻋﺸﻪ ﺍﻓﺘﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻢ ﺷﮑﻮﻩ ﺑﺮﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ؟ ﮔﺮ ﻧﮕﻨﺠﺪ ﺑﻪ ﺣﺮﯾﻢ ﺷﺒﻢ ﺍﯾﻦ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻫﺎ ********************************** ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮔﻞ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺎﻩ ﺑﭙﺎﺷﯿﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺭﻭﺩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﭼﺘﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺁﯾﺎ..... ﻗﻄﺮﻩ ﻗﻄﺮﻩ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻮﺭ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ﻫﻨﻮﺯ ؟ ********************************** ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻧﻮﺭ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺷﮑﺴﺘﯽ ﻏﻢ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﭼﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺯ ﻏﻢ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﺍﯾﻦ ﺿﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﺎﺭ ﺩﻟﻢ ********************************** ﻣﯿﻮﻥِ ﭼﺮﺥ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺯﻣﯿﻨُﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻮﻭﻧﻪ ﯾﺎﺭ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨُﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧُﻢ ﺑِﮕُﻢ ﺭﺍﺯ ﺩﻟُﻢ ﺭﻭ ﺣﺰﯾﻦ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺯﺍﺭ ﻭ ﻏﻤﯿﻨُﻢ ********************************** ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺻﻮﺭﺗﺖ ﻣَﻪ ﻫﺎﻟﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﭼﻮﺧﻨﺪﯼ ﮔﻞ ﺑﻪ ﮔﻮﻧَﺖ ﭼﺎﻟﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﻧﺨﻠﺴﺘﻮﻥِ ﻣﮋﮔﻮﻥِ ﺳﯿﺎﻫﺖ ﻫﺰﺍﺭﻭﻥ ﻣﺮﻍ ﻋﺎﺷﻖ ﻻﻧﻪ ﺩﺍﺭﻩ ********************************** ﺑﻪ ﺩﺷﺘﯽ ﻣﯿﺮَﻭُﻡ ﮐﻪ ﻻﻟﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﻮﻧﻪ ﻻﻟﻪ ﻫﺎ ، ﺁﻻﻟﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺸﯿﻨُﻢ ﺩﺭ ﺑَﺮِﺵ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻓﺮﺩﺍ ﻋﺰﯾﺰُﻡ ﻓﺎﺭﻍ ﺍﺯ ﺻﺪ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺎﺷﻪ ********************************** ﺑﯿﺎ ﺍﺑﺮﻭ ﮐﻤﻮﻥِ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪُﻡ ﺩﻟُﻢ ﺭﻭ ﺑﺮ ﺩﻝِ ﻧﺎﺯِﺕ ﺑﺒﻨﺪُﻡ ﺑﯿﺎ ﺑﺮ ﻏﺼﻪ ﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻨُﻢ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﻏﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﺨﻨﺪُﻡ ********************************** ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﺨﻮﻧﻪ ﯼ ﺩﻝ ﯾﺎﺭ ﮔﯿﺮُﻡ ﺑﻪ ﻃﺎﻕ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﮔﯿﺮُﻡ ﭼﻮ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺳﻔﺮ ﻣﻮﻧﺪُﻡ ﺑﻪ ﯾﮑﺠﺎ ﺷﺒﻮﻧﻪ ﺩﻟﺒﺮﯼ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﮔﯿﺮُﻡ **********************************
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻍِ ﻋﺸﻖِ ﺗﻮ ، ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﻏﻢِ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻧﻬﺎﯼ ﺍﺣﺴﺎﺱ ، ﻏﻤﺖ ، ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﮔﻢ ﮔﺸﺘﻪ ﯼ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﯿﺎﯾﯽ☼ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺸﻢ ﺳﯿﺎﺗﻢ ، ﮐﺰ ﺣﯿﺎ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﭘﯿﭽﺶ ﺯﻟﻒ ﮐﻤﻨﺪﺕ ، ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺷﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺮﺩ☼ ﻣﻮﺝ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﭼﺮﺧﺸﺶ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﮔﻞ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻫﺖ ، ﺗﻮ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩﯼ☼ ﻣﺤﻮ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ، ﭼﻮﻥ ﮔﻞ ﺑﯿﺨﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮐﻮﯾﺮﻡ ، ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﻮﯼ ﻫﺴﺘﯽ☼ ﺧﺎﮎ ﮔﺸﺘﻢ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺵ ، ﺷﺎﻣﮥ ﻫﻮﺷﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﺷﺪ ﺩﻟﻢ ﺭﺳﻮﺍﯼ ﻋﺸﻘﺶ ، ﺩﺭ ﭘﺲ ﭘﺮﭼﯿﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ☼ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺯﻭﺩ ﻓﻬﻤﯿﺪ ، ﮐﻪ ، ﺳﺒﮏ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻨﺸﺴﺖ ﺩﺭ ﺩﻝ ، ﺑﺎ ﮐﻼﻡ ﺧﻮﺵ ، ﭼﻮ ﻣﺴﺘﺎﻥ☼ ﺧﺎﻣُﺸّﻢ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎﻧﺶ ، ﭼﻮﻥ ﺷﮑﺮ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﻢ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﺵ ، ﮔﺸﺘﻪ ﻣﺎﻻ ﻣﺎﻝ ﺑﻮﺩﻥ☼ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻋﺸﻘﺶ ، ﺑﺎﺯ ﺻﺪ ﻃﻮﻣﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﺧﺎﻧﮥ ﺩﻝ ﮔﺸﺘﻪ ﻭﯾﺮﺍﻥ ، ﺩﺭ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺗﺒﻬﺎ☼ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺑﺖ ، ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺁﻭﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ، ﻣﯿﮑﺸﺪ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﭘﺮ☼ ﺳﻮﯼ ﺩﻝ ﺁﯾﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮔﻮﯾﺪ ﺍﯾﻦ ، ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ☼ ﻣﯿﺸﺘﺎﺑﻢ ﺳﻮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ، ﺗﺎ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﺧﯿﺲ ﻋﺸﻘﻢ☼ ﮐﺎﺵ ﮔﻮﯾﺪ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻧﺶ ، ﮐﯽ ﻏﻢ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ؟☼ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﮕﻮﯾﻢ ، ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺤﻮ ﺭﻭﯼ ﯾﺎﺭﻡ☼ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺁﻥ ﺩﻝ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻮ ، ﻗﯿﻤﺘﯽ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﻐﺾ ﻭ ﺟﻨﻮﻥ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺯﺩﻡ¤ــــ¤ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﯽ ﺑﺎﻭﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻡ¤ــــ¤ ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺳﺖ ﻣُﺮﺩﻩ ﺍﻡ¤ــــ¤ ﺍﻣﺎ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﻟﺴﭙﺮﺩﻩ ﺍﻡ¤ــــ¤ ﻣﻦ ﺗﮑﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﻢﺧﻮﺍﺏ ِ ﺗﻠﺦ ِ ﻣﯿﻦ!!!¤ــــ¤ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﯿﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﻭ ﭼَﺸﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺒﯿﻦ!¤ــــ¤ ﻫﯽ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﻟﺒﺮﯼ ﮐﻨﯽ¤ــــ¤ ﻗﺎﺿﯽ ﺷﻮﯼ ﻭ ﺟﺮﻡ ﻣﺮﺍ ﺩﺍﻭﺭﯼ ﮐﻨﯽ¤ــــ¤ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﻫﺎﯼ ﺗﻮﯼ ﺳﺮﻡ ﺟﯿﻎ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ ﺭﮔﻢ ﺗﯿﻎ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻗﻠﻢ ﮐﻪ ﺷﮑﻞ ﻓﺮﯾﺐ ﺍﺳﺖ ﺯﯾﺮ ﻧﻮﺭ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﺩﻓﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺷﻌﺮ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﻓﮑﺮﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﺳﺖ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﻫﻖ ﻫﻖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﻠﻮﺳﺖ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺣﺘﯽ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺪﻝ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ¤ــــ¤ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﺎﺯﻩ ﺷﺒﯿﻪ ﻏﺰﻝ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ¤ــــ¤ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺗﻮ ﺧﻮﺵ ﭘﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﯿﻬﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ¤ــــ¤ ﺳﻠﻮﻝ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﯼ ﻣﻦ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﻏﺮﻭﺭ ﺗﻮ ﮔﻨﺠﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺍﻣﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﻓﮑﺮ ِ ﺗَﺮَﻡ ﻣﺎﺭ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺭﺍﺯ ﻣﺮﺍ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺯﻧﮓ ﺻﺪﺍﺕ ﺗﻮﯼ ﺳﺮﻡ ﺳﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ¤ــــ¤ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ¤ــــ¤ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﮑﻞ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﺮﻡ¤ــــ¤ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩ ﻟﺐ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺩﻓﺘﺮﻡ¤ــــ¤ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺴﺘﻪ...ﻧﻪ!ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﻧﯿﺴﺖ¤ــــ¤ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﯼ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﯿﺴﺖ¤ــــ¤ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﺗﻮ ﻧﻮﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﺑﺪﺍﻥ¤ــــ¤ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺧﺴﺘَﻢ¤ــــ¤ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺧﻨﺪﻩ¤ــــ¤ ﭼﯿﻨﯽ ﺩﻝ ﺑﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺗﻮ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﻭ ﻣﻨﻢ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﻋﻤﯿﻖ¤ــــ¤ﯾﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﺍﺕ ﺑﯿﺎﺭ ، ﻭ َﯾﺎ ﺑﺴﭙﺮﻡ ﺑﻪ ﺗﯿﻎ¤ــــ¤ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ¤ــــ¤ ﻧﺎﻣﻤﮑﻨﯽ ﮐﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺤﺎﻝ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﺫﺭﺍﺕ ﺗﻨﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﯾﮏ ﺭﻭﺡ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ. ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﮐﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺮﻧﮕﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﮐﻪ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﻧﭽﮑﯿﺪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﻀﺤﮏ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﻧﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺖ. ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻗﻘﻨﻮﺳﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺗﯿﺮﻩ ﺷﺐ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻗﻘﻨﻮﺱ ﺭﺍ ﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ. ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻋﻤﺮ ﺁﺫﺭﺧﺶ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﻧﺸﺎﺀ ﺷﻌﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﻧﺜﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻭ ﺷﻌﺮ ﺩﺭﻭﻏﯽ ﺍﺳﺖ ﮔﺎﻩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻀﺤﮏ ﻭ ﮔﺎﻩ ﻟﻄﯿﻒ ﻭﺳﺮﺍﺏ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﻤﯽ ﻧﻮ ﺷﺎﻧﺪ. ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺫﺭﺍﺕ ﺗﻨﻢ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭ ﺷﺮﺡ ﻗﺼﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﺏ ﺑﯽ ﺗﮑﺮﺍﺭ،ﻭ ﺷﺮﺡ ﻗﺼﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ ﺷﺮﻭﻉ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﯼ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩﻧﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﺖ ، ﻭ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩﻧﺖ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ_ﺁﯾﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ﭘﺮ ﺍﺯﻣﺮﻭﺭ ﺗﻮ ﻭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺁﻏﻮﺷﺖ ، ﭘﺮ ﺍﺯ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻬﺎﻣﺘﻢ ﺍﻧﮕﺎﺭ¤ــــ¤ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﯽ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺷﺪﻡ ﺑﺎﻧﻮﺕ ، ﺷﺪﯼ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻣﺤﺒﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ﮔﺮﻩ ﮔﺮﻩ ﺳﺮ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﮔﺮﻡ ﺷﺪ ﺩﺳﺘﻢ، ﮐﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺮﻗﺼﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﺯ ﮔﯿﺴﻮﯾﺖ¤ــــ¤ﮐﻪ ﻫﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﯿﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ، ﻣﺪﺍﻡ ﺷﮑﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ، ﺣﺮﯾﻢ ﻭ ﺣﺮﻣﺖ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ¤ــــ¤ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻧﺠﯿﺐ ﺗﻮ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﺷﺒﻢ ، ﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺗﻮ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺧﻠﻮﺗﯽ ﺗﺎﺯﻩ ¤ــــ¤ﻣﺬﺍﺏ ﯾﮏ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻭﺩ ﺑﻪ ﺭﮔﻬﺎﯾﻢ ، ﺷﺮﻭﻉ ﯾﮏ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻨﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺳﺖ¤ــــ¤ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﺗﻮﺳﺖ ،ﺷﺐ ﻭ ﺷﺮﺍﺏ ﻭ ﺷﮕﻔﺘﯽ، ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﯼ ﻧﻔﺲ ﮔﯿﺮﺕ ، ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﻭﺣﺸﺖ ﻣﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ¤ــــ¤ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻗﺼﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ، ﮐﻪ ﺑﺎ"\\\ﺗﻮ"\\\،"\\\ﺯﻥ"\\\ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ، ﺑﺎ ﻫﻮﯾﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ﺑﻪ ﺷﺐ ﺯﻟﻒ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ¤ــــ¤ﺩﻝ ﻫﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﻭ ﻗﺮﺍﺭﻡ ﺍﻧﮕﺎﺭ¤ــــ¤ ﮐﻢ ﮐﻤﮏ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﺐ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ¤ــــ¤ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻟﺒﻢ ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺑﺪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯽ¤ــــ¤ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﻫﻮﺳﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ ﻭ ﺩﻝ ﺑﺎﯾﺪ¤ــــ¤ ﺑﻪ ﻏﻢ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ ﻧﻔﺴﻢ ، ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻫﻮﺱ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ¤ــــ¤ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ کرد
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻱ ﺁﺷﻨﺎﻱ ﺁﺑﻲ، ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ............ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﻱ ﭘﺎﻛﺖ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺑﺴﺘﻢ¤¤ ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﺁﺷﻨﺎﻳﻲ، ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻲ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘُﺮ........ﺍﺯ ﻫﺮﭼﻪ ﻏﻴﺮﺍﺯﻋﺸﻘﺖ ﺑﺎ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﮔﺴﺴﺘﻢ¤¤ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ، ﻣﻦ ﻧﻬﺎﺩﻡ ﻫﺮ ﮔﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ........ﺑﺎ ﻋﺸﻖ، ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺴﺘﻪِ ﮔﺮﺩ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻢ¤¤ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﺸﺎﻁِ ﻋﺸﻘﺖ ﺩﺭ ﺟﺎﻱ ﺟﺎﻱ ﻗﻠﺒﻢ.......ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺘﻢ¤¤ ﺯﻳﺒﺎ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺭﻱ، ﺻﺪ ﺑﺎﻍ، ﻏﻨﭽﻪ ﺩﺍﺭﻱ..............ﻣﻦ ﭘﺎﻱ ﺑﺎﻭﺭ ﺗﻮ، ﺗﻜﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺷﻜﺴﺘﻢ¤¤ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﻘﺎﻳﻖ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺒﻨﻢ ﺻﺒﺢ.........ﻣﻦ ﺗﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺁﺭﺍﻡ ، ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺕ ﻧﺸﺴﺘﻢ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺩﺭﮔﻴﺮﻡ، ﺑﺎ ﺟﺴﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺟﺎﻧﻢ.......ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﻳﺎﺩﺕ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻢ¤¤ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﺯﻝ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺭﻭﺣﻢ ﺷﺪﻩ ﭘﻴﻮﻧﺪ..............ﻣﻦ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻢ¤¤ ﺷﻌﺮﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ، ﻫﺮ ﻭﺍﮊﻩ ﺣﺮﻑ ﺗﻮ...............ﻣﻦ ﻏﻴﺮِ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺑﻴﺘﻲ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ¤¤ ﻳﻚ ﺷﻌﻠﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺩﻡ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﻮﺏ ﻣﻦ.........ﻳﻚ ﺑﺮﻛﻪ ﯼ ﺑﻲ ﻣﺎﻩ، ﻳﻚ ﻣﻮﺝ ﻟﺮﺯﺍﻧﻢ¤¤ ﺑﺎ ﻣﻬﺮ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﻓﺼﻠﻲ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﺭﻡ.................ﺗﻨﻬﺎ، ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺑﻲ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻢ¤¤ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ، ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ.............ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺣﺘﻲ ﺍﺯﺧﻮﺩ ﮔﺮﻳﺰﺍﻧﻢ¤¤ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ ﺧﻮﺑﻢ، ﻣﻦ ﻋﻜﺴﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﻪ.....ﺗﻮ ﻳﻚ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻮﺭﻱ، ﻣﻦ ﺷﻤﻊ ﺑﯽ ﺟﺎﻧﻢ¤¤ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﺷﻮﺭﻩ ﻱ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ.........ﻳﻚ ﺩﻡ ﻛﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻨﺸﺎﻧﻢ¤¤ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ.............ﺑﻲ ﻓﺎﺻﻠﻪ ، ﺑﻲ ﻣﺮﺯ، ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﻢ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺑﻴﻤﺎﺭﻡ، ﺍﻣﺸﺐ ﭼﻪ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ.....................ﻫﺮ ﺳﻮ ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﻡ ﮔﻮﻳﻲ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎﻳﻲ¤¤ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﺫﻫﻨﻢ ﺑﺎﺯ، ﻋﻄــــﺮ ﺗﻮ ﭘﻴﭽﻴـــﺪﻩ........................ﻳﺎﺩ ﺗــﻮ ﺭﻭﻳﺎﻧﺪﻩ ﻫــﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺭﻭﻳـﺎﻳﻲ¤¤ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻡ؛ ﺩﺭ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺗﺐ ﺟﺴﻤﻢ...............ﻣﺎﻩ ﻭ ﺗﺐ ﻭ ﺭﻭﻳﺖ؛ ﻳﺎﺭﺏ ﭼﻪ ﻏﻮﻏﺎﻳﻲ¤¤ ﺻﺪ ﺧﻮﺷﻪ ﻣﻬﺘﺎﺑﻲ، ﺟﺎﺩﻭﻱ ﭘﺮﻭﻳﻨﻲ.........................ﻟﺒﺨﻨـــﺪ ﺍﻟﻬـﺎﻣﻲ، ﺑﺎﻏﻲ ﺷﻜﻮﻓــﺎﻳﻲ¤¤ ﻭﻗﺘﻴﻜﻪ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻱ ﺑﺎ ﺷﻮﺭﻭ ﺷﻮﻗﺖ ﺑﺎﺯ....................ﻫﻨﮕــﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﮔﻮﻳﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻲ¤¤ ﺍﻣﺎ ﭼﻮ ﻣﻲ ﺑﻨـﺪﻱ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺴﺘﺖ ﺭﺍ......................ﻣﻲ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﺳــﺎﻳﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﻨﻬـــﺎﻳﻲ¤¤ ﮔﻮﻳﻲ ﻛﺴـﻲ ﻫـﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺩﺭ ﻣﻦ.....................ﻣﻲ ﺑﻨــﺪﺩ ﺍﺯ ﺟﺎﻧـﻢ ﺭﺧﺖ ﺷﻜﻴﺒـﺎﻳﻲ¤¤ ﺗﻨﻬــﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳـــﻢ ﻭﻗﺘﻲ ﻧﺒﺎﺷﻲ ﺗﻮ،..........................ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻋﺸﻘﻢ ﺑﺎﺯ، ﻭﻗﺘﻴـﻜﻪ ﻣﻲ ﺁﻳﻲ¤¤ ﺍﻱ ﻛﺎﺵ ﺭﺍﺯﻡ ﺭﺍ ﺍﻓﺸــﺎ ﻛﻨﺪ ﺭﻭﺯﻱ.........................ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﻲ ﺗﺎﺑـــﻢ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺭﺳـــﻮﺍﻳﻲ؛¤¤ ﻭﻗﺘﻴﻜﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ، ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻳﻌﻨﻲ؛................ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺟﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ، ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺁﻧﺠﺎﻳﻲ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﺫﺭﺍﺕ ﺗﻨﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﯾﮏ ﺭﻭﺡ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ. ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﮐﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺮﻧﮕﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﮐﻪ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﻧﭽﮑﯿﺪ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﻀﺤﮏ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﻧﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺖ. ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻗﻘﻨﻮﺳﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺗﯿﺮﻩ ﺷﺐ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻗﻘﻨﻮﺱ ﺭﺍ ﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ. ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻋﻤﺮ ﺁﺫﺭﺧﺶ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﻧﺸﺎﺀ ﺷﻌﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﻧﺜﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻭ ﺷﻌﺮ ﺩﺭﻭﻏﯽ ﺍﺳﺖ ﮔﺎﻩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻀﺤﮏ ﻭ ﮔﺎﻩ ﻟﻄﯿﻒ ﻭﺳﺮﺍﺏ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﻤﯽ ﻧﻮ ﺷﺎﻧﺪ. ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺫﺭﺍﺕ ﺗﻨﻢ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻱ ﻛﺎﺵ ﺧﻮﺏ ﻣﻦ، ﺩﺭ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎﻱ...............ﺷﺐ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ، ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﺷﺐ¤¤ ﭘﺮ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﻭ ﺭﺍﻡ، ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻳﻜﺪﮔﺮ،.......................ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎ، ﻏﺮﻕ ﻓﻀﺎﻱ ﺷﺐ¤¤ ﭘﺮ ﻣﻲ ﺯﺩﻳﻢ ﻭ ﺑﺎﺯ ، ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﭘﺮ ﺷﺮﺭ....................ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻣﻲ ﺷﺪﻳﻢ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻛﺠﺎﻱ ﺷﺐ¤¤ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻧﻮﺭ ﻣﺎﻩ، ﻫﻢ ﺭﻗﺺ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ.................ﻣﺴﺖ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻧﺤﻨﺎﻱ ﺷﺐ¤¤ ﺯﻳﺒﺎﺳﺖ ﺍﻭﺝ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﻛﻬﻜﺸﺎﻥ ﺩﻝ...............ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻋﻄﺮ ﻫﻢ...، ﺑﺎ ﺭﺩ ﭘﺎﻱ ﺷﺐ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﻨﻮﺍﺯﻡ ﺻﺪﺍﯼ ﺳــــﮑﻮﺕ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﻭﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﭘﺮﺣﺮﻓﺘﺮﯾﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﺎﮔﻔﺘﻨﯽ ﻫﺎﯼ ﺷﻌﺮﻣﻦ... ﺳﮑـــــــــــﻮﺕ ﺭﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺗﻌﺎﺑﯿﺮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﯽ ﻭ...ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ... ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﻪ <ﺱ> ﺳﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﻪ <ﮎ> ﮐﻢ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﻪ <ﻭ> ﻭﺍﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﻬﺮ ﺗﻮﺍﻡ به <ﺕ> ﺗﻨﻬﺎ ﺑﯽ ﺗﻮﺍﻡ ﺍﯼ ﺁﻭﺍﯼ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ِ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻏﺮﻕ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺩﺭ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺣﻀﻮﺭﺕ ﻣﺴﺖ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺩﺭ ﺣﺲ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺑﻪ ﺧﻠﺴﻪ ﻣﯿﺮﻡ ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﮔﻢ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺩﺭﺟﺎﺩﻭﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻭ ﺑﺎﺗﻮ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﯼ ﺳﮑـــــــــــﻮﺕ ﺩﻭﺳﺘـــﺖ ﺩﺍﺭﻡ ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺳﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺩﻝ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﭘﺮﺯﻣﻬﺮﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﻣﻦ ﺗﻮﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺭﻭﺋﯿﺎﯼ ﻣﺤﺎﻝ¤ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﺍﻭﺝ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ﺯ ﺷﻮﻕ ﺩﯾﺪﻧﺖ ﺑﯽ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ¤ﺑﺎﻝ ﭘﺮﻭﺍﺯﺧﯿﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﭽﻮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻬﺎﺭ¤ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺳﺒﺰ ﻭ ﭘﺮﻣﻬﺮﺕ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻮ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ¤ﺭﺩ ﺷﺪﻥ، ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻥ، ﺑﺎﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫﺮ ﺷﺒﻢ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﻏﻢ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﺒﯿﻦ!ﭘﺸﺘﺶ ﻏﻤﯽ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﺛﺮ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺭﯾﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮔﺮﭼﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﻮﻏﺎﯾﯿﺴﺖ ﺟﺰ ﺭﺧﺖ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻨﻪ ﻫﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﯾﮕﺮﻡ ﯾﺎﺭﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﮔﻞ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﻔﺴﻢ ﻣﻬﺮ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺩﻝ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺑﺎﻗﯿﺴﺖ؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﯽ ﻧﻔﺴﻢ¤ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﻣﯽ ﻫﻮﺳﻢ¤ ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺮﻣﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ¤ ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﻣﻘﯿﻢ ﺣﺮﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﻗﻔﺴﻢ؟¤ ﺧﯿﺎﻝ ﺳﺒﺰ ﺗﻮ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ¤ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺷﺒﺢ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺣﺮﺳﻢ¤ ﺗﻮ ﺷﺎﻩ ﺑﯿﺖ ﻏﺰﻝ ﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ¤ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻟﻤﺲ ﺣﻀﻮﺭﺕ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻫﻢ ﻧﻔﺴﻢ¤ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﭘﺮﯾﺸﻢ ﺳﺮﯼ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺯﺩ¤ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﻗﺸﻨﮕﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺳﻢ¤ ﺗﻮ ﺑﺎﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﯼ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻋﺸﻖ¤ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﯽ ﻧﻔﺴﻢ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺧﻮﺍﺏ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻥ ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﻧﻘﺮﻩ ﺗﻌﺒﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﻧﺠﻮﺍ ﮐﻨﻢ ﻣﻦ؟¤ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ؟ ﺗﺎﺛﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﻣﺤﺾ ﺧﺪﺍ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺩﻟﻢ ﺷﻮ¤ ﺧﻮﺑﻢ ﺑﯿﺎ ﻗﻠﺒﻢ ﮐﻪ ﺯﻧﺠﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻏﻢ ﺳﻬﻢ ﺩﻝ ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﯽ ﺍﺳﺖ¤ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺏ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺍﺯ ﻟﺤﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭﻡ ﻧﺮﻧﺠﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ¤ ﺣﺮﻑ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺯﺍﺩﻩ ﺩﻟﮕﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺩﺭ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯾﺖ ﭘﺮ ﮔﺸﺎﯾﻢ¤ ﻟﻄﻔﺎ ﻧﮕﻮ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺗﻘﺪﯾﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺩﺭﺩﻡ ﻓﺰﻭﻧﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﺍﺯ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﭼﺸﻤﺖ¤ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﺗﮑﺜﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺷﻬﺮ ﺩﻟﻢ ﭘﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺯ ﻃﺎﻋﻮﻥ ﻣﻬﺮﺕ¤ ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﮔﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ¤ ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺗﻮﻓﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﭼﺮﺍ ﭘﯿﺸﻢ ﻧﻤﺎﻧﺪﯼ¤ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺧﺎﮎ ﭘﺎﮔﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﻟﻢ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﮕﺮﮒ ﺍﺳﺖ¤ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ¤ ﻣﻦ ﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﯽ¤ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻪ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﯼ ﻧﻘﺮﻩ ﺗﻌﺒﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻘﺪﺭﺍﺯﺗﻮ ﻭ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﻭﭼﻘﺪﺭﺩﻟﺘﻨﮓ ﺍﻳﻨﻬﺎﻳﻢ ﺭﻧﮓ ﺷﺒﻬﺎﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﻲ ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺼﻪ ﻱ ﺗﺎﺭﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺳﺖ ﻭﻣﻦ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻭﺣﻴﺮﺍﻧﻢ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎﺗﻮ ﺗﺎﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﺳﻘﻒ ﻧﺎﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﺭﺍﻣﺘﺪﺍﺩﻛﻬﻜﺸﺎﻧﻬﺎﻱ ﻧﻴﺎﺯ ﻃﻌﻢ ﺧﻮﺏ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻱ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺯﺩﻥ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﺪ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻛﻨﺎﺭﺗﻮﺃﻡ ﺍﻱ پاﺳﺒﺎﻥ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺳﺮﺁﺭ ﻃﺎﻗﺖ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﺑﺰﻥ ﮔﻴﺴﻮﻱ ﺑﻲ ﺗﺎﺏ ﻭﻗﺮﺍﺭﻡ ﺭﺍ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻣﺮﺩﺍﺏ ﺭﺍﺑﺮﺑﺎﺩ ﺩﻩ ﻭ ﻭﺣﺸﻲ ﻛﻦ ﺭﻭﺡ ﻏﻤﻨﺎﻙ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﺻﺪﺍﻱ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﻣﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺭﺍﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺰﺍﺭﻣﻴﻜﻨﺪ ﺍﻧﻌﻜﺎﺱ ﺻﺪﺍﺭﺍﺩﺭ ﻛﻮﻩ ﻭﻣﻴﺸﻜﻨﺪ ﻗﻨﺪﻳﻞ ﺍﺷﻚ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺷﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺮﻡ ﺷﺮﺍﺏ ﺍﺯﺷﻤﻊ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﻴﭽﻜﺪ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﻭبپوﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮﻳﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻣﻦ ﺗﻮﺃﻡ ﺍﻱ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮﺍﺯﺁﺏ ﻣﻦ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮﺝ ﺩﺭﻳﺎﻳﻢ... ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺁﻭﺭ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﻮﺳﻪ ﻱ ﺷﻌﺮ ﻛﻪ ﺑﻠﻨﺪﻱ ﺍﻡ ﺍﺯﺗﻮﺳﺖ ﺍﻱ پاﺳﺒﺎﻥ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻣﻬﺘﺎﺏ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﮕﻮﺑﻪ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﮕﻮ ﻧﻔﺲ ﺩﻳﮕﻪ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺗﻮﺑﺎﻍ ﻛﻬﻨﻪ ﻱ ﺩﻟﻢ پرﻧﺪﻩ پرﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﮕﻮﻛﻪ ﺯﺧﻢ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺭﻧﮕﻲ ﺭﻧﮕﻲ ﺩﻋﺎﺳﺖ¤ ﺷﻔﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﮕﻮﻛﻪ ﻭﻗﺖ ﺩﻳﺪﻧﻪ ﻭﻗﺖ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺭﺳﻴﺪﻩ¤ ﺍﻣﺎﺩﺭﺧﻮﻧﻪ ﻱ ﻣﻦ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺩﺭﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﮕﻮﻛﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﻴﻪ ﻣﻦ ﺯﺟﻨﺲ ﻳﺎﺱ ﺧﺴﺘﻪ ﺩﻝ¤ پرﺍﺯﺟﺪﺍﻳﻴﻬﺎﻣﻴﺸﻢ ﻭﻗﺘﻲ ﺩﻟﺖ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﮕﻮﺑﻪ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﺑﮕﻮ ﻧﻔﺲ ﺩﻳﮕﻪ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺗﻮﺑﺎﻍ ﻛﻬﻨﻪ ﻱ ﺩﻟﻢ پرﻧﺪﻩ پر ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ¤ ﺑﻴﺎﺑﻤﻮﻥ ﺍﻱ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ ﺍﻱ ﺗﻮﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﺰﺑﻮﻥ¤ ﻃﺎﻗﺖ ﻣﻮﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ﺭﺅﯾﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ¤ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ، ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ¤ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﻢ!¤ ﺟﺎﻥ ﺑﺴﭙُﺮﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ...ﺍﻣﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ!!¤ ﻣﻦ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱِ ﭼﺸﻢِ ﺗﻮ ﮔﺸﺘﻢ ﺷﺒﯽ¤ ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞِ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ!!¤ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻢ!¤ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻣﻦ!ﺑﯿﺎ....ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ!¤ ﺩﺭ ﻓﮑﺮِ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺵ ﺑﻪ"ﺁﻧﺠﺎ"ﺳﻔﺮ ﮐﻨﯽ!¤ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ"ﺍﯾﻨﺠﺎ"ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ؟؟!¤ ﯾﻌﻘﻮﺏِ ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣُﺮﺩ!!¤ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩِ ﺯﻟﯿﺨﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻣﺸﺐ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ¤ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻋﺸﻖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ¤ ﺭﻭﯼ ﺟُﺮﻡِ ﭘﺎﮎِ ﻋﺸﻘﯽ ﺯﻭﻡ ﺷﺪ¤ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ!¤ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ؟!ﻧﻪ...ﻫﯿﭻ ﮐَﺲ ﻣﻨﺼﻒ ﻧﻤﺎﻧﺪ!¤ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯼ ﺳَﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪ¤ ﺑﺮ ﺻﻠﯿﺐِ ﻣﺮﮒ ﺣﺪّﺵ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ¤ ﺯﺧﻢ ﺑﺮ ﺩﺳﺘﺎﻥِ ﺳﺮﺩﺵ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ¤ ﻋﺎﺷﻘﯽ؟؟!ﭘﺲ ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻝِ ﺍﻭ ﺑﺴﻮﺯ!¤ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺭﺳﻤﯽ ﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ، ﻟﺐ ﺑﺪﻭﺯ!¤ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ!ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻣُﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ!¤ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﭼﻮﺏِ ﺣﺮﺍﺟﯽ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ!¤ ﯾﺎ ﮔُﻞِ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺭﺍ ﺳَﺮ ﻣﯽ ﺑُﺮﻧﺪ،¤ ﯾﺎ ﻗﺴﻢ ﺑﺮ ﻧﺎﻡِ ﻧﻔﺮﺕ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ!¤ "ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ"ﺑﺒﯿﻦ!ﺑﯽ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﺳﺖ¤ ﺭﻧﮓ ﺩﻝ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺣﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺳﺖ!¤ ﻣَﺮﺩُﻣﺶ ﺑﺎ ﺟﺒﺮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ!¤ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ!¤ ﻫﯿﭻ ﮐَﺲ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻓﮑﺮِ ﻧﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ!¤ ﻫﯿﭻ ﮐَﺲ ﺯﺍﯾﯿﺪﻩ ﯼ ﺗﻨﺒﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ!¤ ﺑﯽ ﮐَﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻟﯿﻞِ ﺩﻟﺨﻮﺷﯽ ﺳﺖ!¤ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻫﻢ ﺗﺮﺟﻤﺎﻥِ ﺧﻮﺩ ﮐُﺸﯽ ﺳﺖ!¤ ﺩﻝ ﺑﮑَﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻏﻢ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺵ¤ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﺶ!ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺵ¤ ﺩﻝ ﻧَﮑَﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﮐﺮﺩ¤ ﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﻧﺎﻡِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩ:¤ ﻋﺸﻖِ ﻣﻦ!ﺍﻣﺸﺐ ﺍﻫﻮﺭﺍﯾﯽ ﺷﺪﻡ!¤ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ، ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﯽ ﺷﺪﻡ!!¤ ﺟُﺮﻡِ ﺯﯾﺒﺎﯾﻢ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﺵ!¤ ﯾﻮﺳﻔﺖ ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﻣﺸﺐ...ﭼﺎﻩ ﺑﺎﺵ!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺧـــﻮﻥِ ﺩﻝ ﺧﻮﺭﺩﯾـــﻢ ﻭُ ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎ ﺩﻋـــﺎ ﭘﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ¤ ﺩﺭ ﻏـــﺰﻝ ﻏﻠﺘﯿـــﺪﻩ ﻭُ ﺟـــﺎﻥ ﺑـــﯽ ﺻـــﺪﺍ ﭘﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ¤ ﻣﺴـــﺖِ ﻏـــﻢ ﺩﺭ ﺑــﺎﻍ ﻫﺎ ﺍﻧﮕــﻮﺭ ﻣـــﯽ ﮐــﺎﺭﯾــﻢ ﻭ ُ ﺑــﺎﺯ¤ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷــﺐ ﺩﺭ ﺩﺭﺳﻤــﺎﻥ ﺫﮐـــﺮِ ﺧـــﺪﺍ ﭘــﺲ ﻣــﯽ ﺩﻫﯿــﻢ¤ ﺁﻩ ﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎﯼ ﭘﯿـــﺮ ِ ﻣﺸﻘﻬـــﺎ ﺑـــﺎﻭﺭ ﺑﮑﻦ¤ ﺁﺏ ﻭُ ﻧـــﺎﻥ ﻭُ ﺳﯿـــﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬـــﺎ ﭘـــﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ!¤ "\ﻋﺸـــﻖ ﺩﺭ ﭘﺴﺘـــﻮ ﻧﻬـــﺎﻥ"\ﻭ ﺗﮑﯿـــﻪ ﻫـﺎﻣـﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ¤ﺷــﺎﻣﻠـــﻮ ﺧـــﻮﺍﻧـــﺪﯾـــﻢ ﻭُ ﻋﻠـــﻢ ِ ﺍﺩّﻋـــﺎ ﭘـــﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ¤ ﺧﯿـــﺮﻩ ﺩﺭ ﭼﺸـــﻢ ﺧـــﺪﺍ ﻣـــﺎﻧﺪﯾـــﻢ ﻭُ ﺑـﺎ ﺣﺴـــﺮﺕ ﺑــﻪ ﺍﻭ¤ ﺁﻧﻬﻤـــﻪ ﺭﻭﯾـــﺎ ﮐـــﻪ ﺷـــﺪ ، ﺑـــﺎﺩ ﻫـــﻮﺍ ﭘـــﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ!¤ ﺻـــﺪ ﮔﻨـــﺎﻩ ﺍﻣـــﺎ ﻧﮑـــﺮﺩﻩ؛ﺻـــﺪ ﺛـــﻮﺍﺏ ﺍﻣـــﺎ ﺩﺭﻭﻍ¤ ﺑـــﺎﺯ ﻣـــﺎ ﺗـــﺎﻭﺍﻥ ﺳﻨﮕـــﯿﻦ ﭼـــﻪ ﺭﺍ ﭘـــﺲ ﻣـــﯽ ﺩﻫﯿـــﻢ ؟!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
برایت خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتم
که هیچکسی نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی را
برای بار دوم برایت باز گوید.
چرا مرا شکستی ؟چرا؟
اشعاری برایت سرودم
که هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و مظلومیت چهره ات را توصیف کند
چرا تنهایم گذاشتی ؟چرا؟
چهره پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی مانده وجودم نگاشتم
چرا این چنین کردی با من ؟چرا؟
زیباترین ستارگان آسمان را برایت چیدم.
خوشبو ترین گلهای سرخ را به پایت ریختم.
چرا این چنین شد/؟چرا؟
من که بودم؟
که هستم به کجا دارم می روم؟
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﯼ ﭼﺸﻢ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ.......ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﯽ ﺭﻣﻖ، ﻗﻠﺐ ﭘﺮ ﺗﭙﺶ ﻭ ﺗﭙﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺎﺩ ﻧﯿﺴﺖ، ﻏﻤﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﯾﮏ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ، ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﯾﮏ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮﺷﯿﻄﻨﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮔﻮﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﻟﻎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭِﻧﺒﻮﺩﻧﺖ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺨﺘﻪ ﮐﺮﺩﻩ...... ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻋﺸﻖ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ، ﺗﺎ ﺩﺍﺩﺳﺘﺎﻥ ﻋﺸﺎﻕ ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﯼ ﻗﻠﺐ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﺩ، ﻭﻟﯽ ﮐﻨﻮﻥ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﮕﯿﺮﺩ...... ﺷﺎﻫﺪ ﻋﺸﻘﻢ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺍﺳﺖ، ﺑﻨﮕﺮﺵ،ﭼﻪ ﻧﺎﻣﯿﺪﺍﻧﻪ ﺗﻼﺷﯽ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ﻭﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺸﻘﺖ ﺩﺍﺭﺩ... ﺁﺭﺍﻡ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ، ﺍﯼ ﭼﺸﻢ، ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺩﮔﺮ ﺳﺤﺮ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ... ﭘﺲ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﻩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ... ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺍﺷﮑﺎﻧﺖ ﺍﺳﺖ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ، ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺧﺰﺍﻧﯽِ ﺑﺎﻏﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥِ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﺒﺰﯼ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺭﻭﺩﯼ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﻮﺵ ﻭﺧﺮﻭﺷﺶ ﻧﻮﺍﺯﺷﮕﺮِ ﮔﻮﺷﻬﺎﯼ ﺑﻮﺩﻭﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺰ ﮔﺮﯾﻪ ﯼ ﺳﻨﮕﻬﺎﯾﺶ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﺎﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪﻭﺗﺎ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﻭ ﭘﺎﯾﮑﻮﺑﯽ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻨﮏ ﺩﺭ ﻏﻢ ﭘﺮﺩﻩ ﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺑﺮﯼ ﺳﻤﺞ ﺩﺭﺑﻨﺪﻧﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺟﻨﺒﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺕ ﭘﯿﻤﻮﺩﻧﺶ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺩ ﭼﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺁﺑﺸﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﯾﻬﺎ ﭼﻪ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﻭﭘُﺮ ﺻﻼﺑﺖ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﺟﺸﻦ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻗﻨﺪﯾﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﺳﺨﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﻻﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﺍﺭﺩﻭ ﻧﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺁﻣﺪﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺁﺳﯿﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﯾﮑﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﮑﺎﭘﻮﯼ ﻧﻤﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻧﯽ ﮔﺮﻡ ﮐﻪ ﺩﮔﺮ ﭼﻮﻥ ﭼﺮﺥِ ﺍﺭﺍﺑﻪ ﺍﯼ ﻓﺮﺳﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺗﯿﭙﺎﯼ ﺳﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﺒﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﭘﺮ ﺍﻣﯿﺪ،ﮐﻪ ﺑﯽ ﻭﻗﻔﻪ ﺳﮑﻮﺕِ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﺐ ﺍﺯﺍﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪ ﺣﺎﻟﯿﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻮﯼ ﻭ ﺑَﺮﺯ ﺩﺭ ﻧﺪﯾﺪﻧﺶ ﭘﺮﺧﻮﻥ ﺍﻧﺪ ﻭﺑﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﮓ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺑﯿﺼﺪﺍ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﺝِ ﺑﯽ ﺻﺪﺍﯼِ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎﯼِ ﺳﺨﺖِ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﺗﻨﺶ ﺗﺎﺯﯾﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻋﺼﻤﺖِ ﻋﺼﺎﯼِ ﭘﯿﺮِ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮒ ﺗﮑﻪ ﭼﻮﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﯾﻨﮏ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﻒ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﮐﻨﯿﺰﮐﯽ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﺧﯽ ﻟﺒﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻻﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﮔﺮﻣﯽ ﺧﻮﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺍﺯﺧﻮﺍﺑﯽ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ... ﺑﻪ ﺗﻮ... ﺑﻪ ﻣﺎ... ﭼﻮﻥ ﺁﻭﺍﺭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﺮﻭﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺮﺁﺭﯾﻢ ﺷﺒﺤﯽ ﻣﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺑﻠﻌﺪ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﻧﯽ ﺍﺯﻟﯽ ﻏﺴﻞ ﺩﻫﺪ ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﻫﯿﭻ ﮔﺎﻩ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ... ﺣﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﻣﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺩﯾﺮﯼ ﻧﭙﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺻﺒﺤﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺒﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺗﯿﺮﻩ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ، ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ،ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺳﺮﺧﯽ ﻟﺒﻬﺎﯾﺖ؛ﺍﺯ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺻﯿﻘﻞ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺕ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ؛ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﺕ؛ ﻣﯽ ﻫﺮﺍﺳﻢ ﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻏﻀﺐ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺕ؛ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﯾﻘﻪ ﺗﻨﮓ ﻣﻦ ﻣﯽ ﻓﺸﺎﺭﯼ؛ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺍﺑﺮﻭﺍﻧﺖ ؛ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﻨﮓ ﺯﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ؛ ﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﺷﺎﻟﯿﺰﺍﺭ ﻣﻮﻫﺎﯾﺖ؛ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﺍﺯ ﺗﺐ ﺗﻨﺪ ﺳﯿﻤﺎﯾﺖ؛ ﭼﻪ ﻭﺣﺸﺘﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ، ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ،ﻣﻦ ﺍﻣﺎ، ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺱ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻭﺣﺸﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ!!!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺭ ﻋﻄـــــــﺶِ–ﺍﺣﺴـــــﺎﺱ- ﻭ ﺑـﻪ ﺯﯾــﺮ ﻧــــــﻮﺭِﻣﻬﺘـــــﺎﺏ¤ ﺩﺭ ﻗﻠـــــﺐ ِﺷﻘــــــﺎﯾـــــﻖ ﮐـــــﻪ ﻣـــــﯽ ﻓﺸـﺎﺭﺩ ﺟـــــــــﺎﻥِ¤ ﺁﻓﺘـــــﺎﺏ ﺩﺭ ﺻـــﺪﺍﻗـﺖ ﺁﯾﻨـــــــﻪ ﻭ ﺑــــﻮﺳـــﻪ ﺑـــــــﯽ ﻫـــــﻮﺳﺶ¤ ﺩﺭ ﻟﻐﺘﻨـــﺎﻣــــــﻪ ﻋﺸــــــﻖ ﻭ ﻭﺍﮊﮔـــــــﺎﻥ ﭼـــــــﻮﻥ ﻧﻔـﺴﺶ¤ ﺩﺭ ﭼﺸــــــﻢ ﺍﻓﺴـــــﺮﺩﻩ ﺍﺑـــــﺮ ﮐــــﻪ ﺍﺷــــــﮏ ﻣﯿــــﺮﯾــــﺰﺩ ﺑﺎ ﻏـــــﺮﻭﺭ¤ ﺩﺭ ﮐﺸﮑــــﻮﻝ ﺩﺭﻭﯾـــــﺶ ﮐﻪ ﻫـــــــﻮ ﻣﯿـــــﺰﻧﺪ ﺑﺎ ﺳـــــــﺮﻭﺭ¤ ﺩﺭ ﻧﻔــــﺲ ﻫــــﺎﯼ ﺗﻨــــﮓ ﮐــــﻪ ﺩﺭ ﺣﺴـــــﺮﺕ ﻋﻄــــﺮ ﺗـــﻮﺳــــــﺖ¤ ﺭﺍﺯ ﻣــــــﻦ ، ﺍﯾـــــﻦ ﺩﻟـــــــﻢ ﺧـــــــــﺎﻧــﻪ ﺍﻣـــــﻦ ﺗـــﻮﺳـــــﺖ . . . ﺧـــــﻮﺑـــــﯽ ﺣـــــــﺎﻝ ﻣــــــﻦ ﺧـــــﻮﺑــــﯽ ﺣـــــﺎﻝ ﺗــــﻮﺳــــــﺖ ﺑــــﺎﻭﺭﻡ ﮐــــﻦ ﻧﻔــــــﺲ ﺍﯾــــــﻦ ﺩﻟـــــﻢ ﺗـــﺎ ﺍﺑــــــــﺪ ﻣــــﺎﻝ ﺗــــــﻮﺳـــــــﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙
تنهــایـم ...
اما دلتنگ آغــوشی نیستــم...
خستــه ام ...
ولـی به تکیـه گـاه نمـی اندیشــم...
چشــم هـایـم تـر هستنــد و قــرمــز...
ولــی رازی نـدارم...
چــون مدتهــاست دیگــر کسی را "خیلــی" دوست ندارم...
فقط خیلـی هـا را دوست دارم
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻨﺪﺭﻭﺯﻱﺍﺳﺖﻧﮕﺎﺭﻡﺑﻪﺧﻢ ﺍﺑﺮﻭﻳﺶ¤ ﻗﺼﺪﺩﺍﺭﺩﻛﻪﻣﺮﺍﺩﻭﺭﻛﻨﺪﺍﺯ ﻛﻮﻳﺶ¤ ﻣﻦﻧﻪﺁﻧﻢﻛﻪﺳﺮﺍﺯﺩﺭﮔﻪﺍﻭ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ¤ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳﺮ ﺑﻜﺸﻢ ﺗﺎ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺭﻭﻳﺶ¤ ﺳﻮﺯﻥﻫﺮﻣﮋﻩﺍﺵﻗﺼﺪﻫﻼﻛﻢ ﺩﺍﺭﺩ¤ ﭼﺸﻢﺍﻣﻴﺪﻭﻃﻠﺐﺩﻭﺧﺘﻪﺍﻡﻣﻦ ﺳﻮﻳﺶ¤ ﺁﺗﺶﺍﺯﺧﻮﻥﺩﻟﻢﻫﻤﭽﻮﻟﺒﺶ ﻣﻲ ﺭﻳﺰﺩ¤ ﻛﺮﺩﻩﺯﻧﺠﻴﺮﻣﺮﺍﭘﻴﭻﻭﺧﻢ ﮔﻴﺴﻮﻳﺶ¤ ﺑﻪﺻﺒﺎﮔﻔﺘﻪﺍﻡﺍﺯﺩﻭﺳﺖﻧﺸﺎﻧﻲ ﺁﺭﺩ¤ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﻩ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﺭﺩ ﺑﻮﻳﺶ¤ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﮔﺮ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﺪ ﻋﻤﺮ ﺩﺭﺍﺯ¤ ﺳﺮﮔﺬﺍﺭﻡﺑﺪﻫﻢﺟﺎﻥﺑﻪﺳﺮ ﺯﺍﻧﻮﻳﺶ¤ ﺭﻭﺯﻣﺎﺭﻓﺖﻭﺳﻔﻴﺪﺍﺳﺖﺩﻭ ﭼﺸﻤﻢ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ¤ ﮔﺮﭼﻪﺭﻭﺯﻭﺷﺐﻣﻦﻫﺴﺖﺳﻴﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﻳﺶ¤ ﺗﺮﺳﻢﺁﺧﺮﺑﻜﺸﺪﺷﻴﻮﻩﻱﻗﻬﺮﺵ ﻣﺎﺭﺍ¤ ﻋﺠﺒﺎﺻﺪﻋﺠﺐﺍﺯﺷﻴﻮﻩﻱﺑﺲ ﻧﻴﻜﻮﻳﺶ¤ ﺟﺎﻣﻲﺍﺯﻗﺮﺏﺍﻟﻲﺍﻟﻠﻪﺑﻪﻛﺎﻣﻢ ﺭﻳﺰﻳﺪ¤ ﺗﺎﺯﻫﻮﺷﻢﺑﺒﺮﺩﻣﺴﺘﻲﺍﻳﻦ ﺟﺎﺩﻭﻳﺶ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫــــﻮﺍﯼ ﺩﻝ ﭼــــﻪ ﺳــــﻨﮕﯿﻨــــﻪ! ﻧﻤــــﯽ ﺑــــﺎﺭﻩ ﭼــــﺮﺍ ﺍﻣﺸـــــﺐ ؟☼ﭼــــﺮﺍ ﻣــــﯽ ﺳــــﻮﺯﻩ ﺟﺴــــﻢ ﻭﺟــــﻮﻥ ﺗــــﻮ ﺁﺗــــﯿــﺶ ﺑــــﺎﺯﯼِ ﺍﯾــــﻦ ﺗــــﺐ ؟☼ ﺷــــﺪﻩ ﻣــــﺮﻍ ﺩﻟــــﻢ ﺑــــﯽ ﺟــــﻮﻥ ﯾــــﻪ ﻋﻤــــﺮﻩ ﺑــــﺎﻝ ﻭ ﭘَــــﺮ ﺑــــﺴﺘــــﻪ ﺍﺱ☼ ﺑﺰﺭﮔــــﻪ ﺍﯾــــﻦ ﻗــــﻔــﺲ ﺣﺘـــﯽ ﺍﺯ ﺍﯾــــﻦ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒــــﺎ ﺧﺴــــﺘﻪ ﺍﺱ☼ ﺑﺒﯿــــﻦ!ﮐِــــﺰ ﮐــــﺮﺩﻩ ﺍﯾــــﻦ ﮔــــﻮﺷــــﻪ ﺷــــﺪﻩ ﯾﮏ ﺣــــﻨﺠـﺮﻩ ﺧــــﺎﻣــــﻮﺵ☼ ﻭﻟــــﯽ ﺑــــﺎ ﺧﻨـــﺪﻩ ﯼ ﺳـــﺮﺩﺵ ﮔﺬﺍﺷﺘــــﻪ ﺭﻭ ﻏﻤــــﺶ ﺳــــﺮﭘــــﻮﺵ☼ ﻧﻔــــﺲ ﺍﺯ ﺳﯿﻨــــﻪ ﺑــــﯿﺮﻭﻥ ﻧﯿﺴــــﺖ ﺗــــﺎ ﻭﻗﺘــــﯽ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﭼﺸﻤــــﺎﻡ☼ ﺗــــﺎ ﻭﻗﺘــــﯽ ﺣــﺲ ﺍﯾــــﻦ ﻋﺸﻘــــﻮ ﻧﻤــــﯽ ﺧــــﻮﻧﯽ ﺗــــﻮ ﺍﺯ ﻏــــﻢ ﻫــــﺎﻡ☼ ﺑﺒﯿــــﻦ!ﺑــــﺎ ﻏـﺼــــﻪ ﻫــــﻢ ﺩﺭﺩﻡ ﯾــــﻪ ﻋﻤــــﺮ ، ﻫــــﻢ ﺑﺴــــﺘــﺮﻡ ﺑــﻮﺩﻩ☼ ﻏــــﻤـﺖ ، ﻻﻻﯾــــﯽ ﺷــــﺐ ﻫــــﺎﻡ ﺗﻤــــﻮﻡ ﺭﻭﺣــﻮ ﻓــــﺮﺳــــﻮﺩﻩ☼ ﻧـﻤــــﯽ ﺷـﻪ ﺩﯾـﮕــــﻪ ﮐــــﺎﺭﯼ ﮐــــﺮﺩ ﺍﺯ ﺍﯾــــﻦ ﺗــﻘــــﺪﯾــــﺮ ﮔــــﺮﯾــــﺰﯼ ﻧﯿﺴــــﺖ☼ ﺩﯾــــﮕﻪ ﺧــــﻮ ﮐــــﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﻏــــﻢ ، ﺩﻝ ﺩﯾﮕــــﻪ ﺟﻨــــﮓ ﻭ ﺳﺘﯿــــﺰﯼ ﻧﯿﺴــــﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻣﺪﻡ ﺩﺭ ﭘﺮ ﺗﻮ ﻣﻬﺮﺕ ﺑﮕﻢ
ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ¤
ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺩ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺍﻡ
¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺖ ﺩﻫﻢ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻭ
ﻣﻬﺮ
¤
ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﻏﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ
ﺍﻡ
¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﺑﺮ ﺍﺳﻤﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻋﺸﻖ¤
ﺍﺑﺮ ﻏﻢ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﻭ ﮐﺮﺩ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ
ﺍﻡ
¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺑﺎ ﺷﻤﻊ ﻋﺸﻖ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻨﻢ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ
ﺍﯼ
¤
ﺧﺸﻢ ﺗﻮ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﮐﺮﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ
ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﻫﻤﭽﻮ ﻓﺮﻫﺎﺩ ﻧﯿﺸﻪ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﮐﻮﻩ
ﺻﺒﺮ
¤
ﺗﯿﺸﻪ ﺑﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺯﺩﻡ ،ﺣﯿﺮﺍﻥ ﺯﯾﻦ ﺭﻩ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ¤
ﺍﻣﺪﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﺭﺯﻭ
ﺧﻮﺩ ﻏﻠﻂ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻢ ،ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺏ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ¤((نرگس میرصدردینی))¤
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
